Historia boksu w pigułce

Wielu nie zdaje sobie sprawę, że boks ma wspaniałą tradycję, sięgającą wielu setek lat wstecz. Dość powiedzieć, że sport ten był już dyscypliną olimpijską w starożytnej Grecji. Oto krótka historia boksu.

Początki

Poszukiwanie korzeni boksu powinniśmy rozpocząć w antycznej Grecji. Tam, podczas Igrzysk Olimpijskich zawodnicy rywalizowali w pankrationie i boksie. Pierwsza z nich, to sztuka walki łączącej w sobie elementy boksu i zapasów. Powiązane z boksem były ciosy, zadawane zaciśniętymi pięściami. Niemniej jednak możliwości atakowania całego ciała, z nielicznymi wyjątkami (takimi jak oczy, krocze), kopania i łapania przeciwnika czynią z tego pra przodka boksu dyscyplinę, której obecnie jest bliżej do mieszanych sztuk walki niż klasycznych pojedynków na ringu. Pankration miał także malejący wpływ na współczesny boks również z racji jego powolnego zaniku, wraz z zakazaniem uprawiania igrzysk w 393 roku. Sam ówczesny boks to walki na pięści, owinięte w paski twardej zwierzęcej skóry. Była to bardzo brutalna, krwawa, ale i popularna konkurencja. W Starożytnym Rzymie skórę, tę wzmacniano dodatkowo kawałkami metalu, by sport był jeszcze bardziej widowiskowy i bardziej krwawy.

Szkoła Londyńska

Współczesny boks pojawił się w 1719 roku. Nie oznacza to jednak ze przez ponad 1300 lat ludzie nie bili się na pięści. Bójki, a nawet pojedynki takie miały miejsce. Odbywały się często w pubach czy portowych dokach.  Jednak to właśnie w 1719 roku, James Figg założył pierwszą szkołę boksu w Londynie. Jej uczestnicy walczyli na pięści, nie używając rękawic ani innych ochraniaczy. Walki toczono bez przerwy, aż do momentu nokautu albo poddania jednego z zawodników.

Pierwsza kodyfikacja zasad nastąpiła w 1743. Wtedy też określono między innymi, że:

• Ring ma być kwadratem.
• Na jego środku ma być umieszczony mniejszy kwadrat startowy.
• Jeśli, któryś z zawodników upadnie walka wstrzymywana jest na 30 sekund. Jeżeli zawodni nie jest w stanie, po tym czasie, kontynuować zmagania uznawany jest za przegranego.
• Walkę może przerwać sekundant.
• Nie wolno uderzać poniżej pasa, bić, kopać leżącego, klęczącego.
• Jako rundę liczono czas pomiędzy przerwami wynikającymi z upadku rywala.

W 1832 roku wprowadzono znowelizowane zasady, w których:

• Ustalono wymiary ringu.
• Zmniejszono przerwę z 30 do 8 sekund, w których to zawodnik ma wstać i o własnych siłach dotrzeć do linii startowej by wznowić walkę.
• Zabroniono uderzania głową, gryzienia, kopania czy wkładania w dłonie ciężkich przedmiotów.

Kolejne ogłoszone w 1867 zasady Queensberry Rules wprowadziły zmiany upodabniające tę dyscyplinę do nam znanej. Ich wprowadzenie wiązało się jednak przede wszystkim z chęcią otwarcia boksu na amatorów i zwiększenia jego humanitarności. Dlatego też dodano następujące punkty:

• Pojawiły się rękawice bokserskie i nakaz ich używania.
• Ustalono, że rundy mają trwać 3 minuty z minutową przerwą pomiędzy nimi.
• Liczenia lezącego trwa 10 sekund.
• Ściągnięto sekundantów z ringu (wcześniej mogli na nim przebywać podczas walki)

Reguły te, w lekko zmodyfikowanej formie, przetrwały do dnia dzisiejszego.