Marka przedsiębiorstwa, jak wszystkie aktywa niematerialne i własności intelektualne może być przedmiotem sprzedaży, aportu, sukcesji czy innego rodzaju przeniesienia własności. Szczególnie w transakcji zakupu, nabywający stoi przed zadaniem określenia wartości jaką reprezentuje dla niego wystawiony do sprzedaży znak towarowy.
Określenie szacunkowej ceny zakupu znaku towarowego może się odbyć poprzez:
- Ustalenie kosztów jakie nabywający musiał by ponieś aby doprowadzić inny znak towarowy do takiego samego lub porównywalnego poziomu np. wg kryterium rozpoznawalności. Takie podejścia określamy mianem wyceny odtworzeniowej (kosztowej). Jest ono dosyć problematyczne w realizacji. Nawet jeżeli sprzedający dysponuje danymi odnośnie zrealizowanych np. wydatków marketingowych w ostatniej historii swojej działalności i ich efektami, to trudno sobie wyobrazić, aby rzetelnie podzielił się tymi danymi z potencjalnym inwestorem. W każdym razie same działania marketingowe to nie wszystko, a katalog potencjalnych działań może być bardzo szeroki i trudny do identyfikacji.
- Oszacowanie wartości bieżącej (tj. zdyskontowanej w czasie) przyszłych korzyści jakie będzie czerpał (lub mógłby czerpać) z wycenianego znaku towarowego po jego nabyciu. Czerpanie korzyści może być szeroko w tym przypadku zdefiniowane i sprowadzać się np. do czerpania opłat franczyzowych, czy większych dochodów ze sprzedawanych produktów. Jest to podejście dochodowe do wyceny. W tym przypadku, za sprawą postępującego rozwoju rynku i odniesienia często to bieżących wyników finansowych wycena znaku towarowego jest znacznie łatwiejsza i mniej czasochłonna. Daje też zdaniem wielu ekspertów bardziej wiarygodne wyniki. Problemem jest jednak prognoza finansowa działalności realizowanej pod wycenianym znakiem oraz określenie stopy dyskontowej odpowiedniej do wyceny wartości niematerialnych i prawnych.
- Wycena przedsiębiorstwa i wydzielenie w ramach tej wyceny wartości wszystkich rzeczowych i finansowych aktywów, co pozwoli nam zidentyfikować wartość aktywów niematerialnych, które nie zostały nabyte lub wytworzone w ramach typowej działalności firmy. Wadą tego podejścia jest to, że otrzymana wartość nie dotyczy tylko marki firmy, ale całego zespołu własności intelektualnych, w skład których wchodzą także m.in know-how, patenty i technologie.
Oba wyżej wymienione sposoby nie zamykają katalogu możliwych do zastosowania metod wyceny znaku towarowego ale reprezentują te najbardziej popularne wśród praktyków wyceny własności intelektualnych.
Dodaj komentarz